تاب آوری، سلامت روانی و رضایتمندی از زندگی

چکیدههدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر تاب آوری بر سلامت روانی و رضایت از زندگی انجام شد.روش: در یک بررسی مقطعی، 287 (173 دختر و 114 پسر) دانشجوی دانشگاه شیراز ارزیابی شدند. میانگین سنی آنان 17/23 سال (انحراف معیار 9/4)  بود. ابزارهای به کار برده شده برای سنجش متغیرهای پژوهش عبارت بودند از: مقیاس تاب آوری کانر و دیویدسون (cd-risc)، فرم کوتاه مقیاس افسردگی- اضطراب- فشار روانی (dass) و مقیاس رضایت از زندگی. تحلیل داده ها به روش مدل معادلات ساختاری انجام شد.یافته ها: نتایج رگرسیون چندگانه به روش سلسله مراتبی هم زمان، بیانگر معنی داری نقش واسطه ای هیجان های منفی (افسردگی، اضطراب و فشار روانی)، در رابطه میان تاب آوری خانواده (001/0p< ) و رضایت از زندگی (001/0p< ) بود.نتیجه گیری: تاب آوری به واسطه کاهش مشکلات هیجانی (و یا افزایش سطح سلامت روانی) رضایتمندی از زندگی را در پی دارد. اثر متغیر تاب آوری بر رضایتمندی از زندگی غیرمستقیم است.